భారత సుప్రీం కోర్ట్ ఇటీవల మహారాష్ట్రలోని పటూర్ మున్సిపల్ కౌన్సిల్ భవనంపై ఉర్దూ భాషను ఉపయోగించడం పై దాఖలైన పిటిషన్‌ను తోసిపుచ్చింది.
కేసు నేపథ్యం:
పటూర్ మున్సిపల్ కౌన్సిల్ భవనంపై ఉర్దూ భాషను ఉపయోగించడం పై పటూర్ పట్టణానికి చెందిన మాజీ కౌన్సిలర్ వర్షతాయి సంజయ్ బగాడే పిటిషన్ దాఖలు చేశారు. ఈ పిటిషన్‌లో, మున్సిపల్ కౌన్సిల్ బోర్డుపై ఉర్దూ భాషను ఉపయోగించడం సరైనదికాదని వాదించారు. అయితే, మున్సిపల్ కౌన్సిల్ 1956 నుండి ఉర్దూ భాషను ఉపయోగిస్తున్నదని, స్థానిక ప్రజలు ఈ భాషను అర్థం చేసుకుంటారని పేర్కొంది.
సుప్రీం కోర్ట్ తీర్పు:
సుప్రీం కోర్ట్ తీర్పులో, “భాష మతం కాదు; భాష మతాన్ని కూడా సూచించదు. భాష ఒక సమాజానికి, ప్రాంతానికి, ప్రజలకు చెందుతుంది; మతానికి కాదు” అని పేర్కొంది. కోర్టు ఉర్దూ భాషను భారతీయ సంస్కృతిలో భాగంగా పేర్కొంది. భాషలు ప్రజల మధ్య సంబంధాలను మెరుగుపరచడానికి ఉపయోగపడతాయని, వాటిని విభజనకు కారణం చేయకూడదని కోర్టు అభిప్రాయపడింది.
చట్టపరమైన అంశాలు:
మహారాష్ట్ర స్థానిక సంస్థల అధికారిక భాషల చట్టం, 2022 ప్రకారం, మున్సిపల్ కౌన్సిల్ బోర్డుపై ఉర్దూ భాషను ఉపయోగించడం పై ఎలాంటి నిషేధం లేదు. కోర్టు, పిటిషనర్‌కు ఈ విషయంలో అభ్యంతరం చెప్పే అధికారము లేదని పేర్కొంది.
సాంస్కృతిక ప్రాముఖ్యత:
కోర్టు ఉర్దూ భాషను “గంగా-జముని తహజీబ్” లేదా హిందుస్థానీ తహజీబ్‌గా పేర్కొంది, ఇది ఉత్తర మరియు మధ్య భారతదేశంలోని సమ్మిళిత సాంస్కృతిక పద్ధతులను సూచిస్తుంది. భాషలు ప్రజల మధ్య సంబంధాలను మెరుగుపరచడానికి ఉపయోగపడతాయని, వాటిని విభజనకు కారణం చేయకూడదని కోర్టు అభిప్రాయపడింది.
తుదిపరిణామం:
ఈ తీర్పుతో, సుప్రీం కోర్ట్ భారతదేశ భాషా వైవిధ్యాన్ని గౌరవించాల్సిన అవసరాన్ని గుర్తు చేసింది. భాషలు ప్రజల మధ్య సంబంధాలను మెరుగుపరచడానికి ఉపయోగపడతాయని, వాటిని విభజనకు కారణం చేయకూడదని కోర్టు అభిప్రాయపడింది.
